تاثیر سیترات بر اثر مهاری آهن در رشد و متابولیسم باسیلوس سرئوس

سابقه و هدف: نیاز موجودات مختلف از جمله میکروارگانیسم ها به عناصر کمیاب از مدت ها قبل شناخته شده است. از طرفی وجود عناصر مختلف در غلظت های بالا در محیط کشت میکروارگانیسم ها می تواند منجر به عدم رشد آنها گردد و راه های متابولیکی آنها را تغییر دهد. مواد و روش ها: در این مطالعه باکتری باسیلوس سرئوس در محیط کشت نوترینت برات (N.B) حاوی آهن، سیترات آهن، (1.12، 5.6، 11.2 میلی گرم در لیتر کلرید فریک و سولفات فرو، 224/11.2و 112/5.6و 22.4/mg/lit 1.12سیترات فریک و فرو) و N.B خالص به مدت 5 ساعت انکوبه شد. تغییرات رشد باکتری ها هر نیم ساعت یک بار با دستگاه اسپکتروفتومتر مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که اولا آهن بصورت 2+Fe و 3+Fe اثرات مهاری در رشد باکتری دارد. ثانیا سیترات اثرات کاهش دهنده رشد را که توسط غلظت های بالای 3+Fe و 2+Fe ایجاد شده بود را به میزان زیادی برطرف می کند. نتیجه گیری: این نتایج نشانگر نقش مهم سیترات در جلوگیری از اثر مهاری آهن دو و سه ظرفیتی بر روی رشد باسیلوس سرئوس می باشد.